عضو شورای داستان نویسی بنیاد شهید و شورای داستان نویسی بنیاد جانبازان انقلاب اسلامی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه امروز ما شاهد وضعیت عجیبی هستیم! دیگر حتی هنرمندان برای ظاهرسازی هم که شده نمی خواهند خود را افرادی دارای مطالعه نشان دهند گویی جای ارزش و ضد ارزش کاملاً عوض شده است.

وی ادامه داد: ما امروز با شبه هنرمندانی روبرو هستیم که که با شوخی و خنده و سطحی نگری می خواهند سطحی نگری خود را عمومی کنند و آن را در جامعه جا بیندازند. این ها حتی شبه روشنفکر هم نیستند و اصلاً نمی توان آن ها را افرادی فرهیخته دانست که قرار بوده اندکی اهل ادب و فرهنگ باشند!

تجار تأکید کرد: این ها در دورهمی های شان می نشینند و مطالعه را به سخره می گیرند؛ البته بنا به ضرب المثل معروف از کوزه همان برون تراود که در اوست، از آثاری که این افراد به اسم فیلم سینمایی خلق می کنند کاملاً پیدا است که در فکر و مغز و اندیشه شان چه می گذرد! این ها فقط با رفیق بازی های متعدد سعی می کنند آثار نازل و بی ارزش خود را پرفروش کنند. خوشبختانه دست این افراد برای بسیاری مردم رو شده و اهالی فکر و اندیشه فهمیده اند که کار آن ها جز فریبکاری نیست!

نویسنده کتاب های «بانوی رنگین کمان» و «شعله و شب» در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان کرد: پر واضح و بدیهی است که تحقیق و پژوهش و مطالعه و اطلاعات عمومی برای یک فیلمنامه نویس و فیلمساز بسیار مهم است. بسیاری از کشورهای صاحب صنعت سینما که فیلم هایی را که خلق کردند که مانا شده به دلیل زیرساخت محکم فیلمنامه ای شان است و اگر فیلمنامه شان محکم بوده به دلیل دانش کافی فیلمنامه نویسان شان بوده است. حتی برخی از فیلم ها که صرفاً تخیلی هستند نیز به صورت کمرنگ به برخی مستندات اشاره می کنند که نشان از مطالعه داشتن سازنده و فیلمنامه نویس شان است.

عضو هیأت موسسه انجمن قلم ایران تأکید کرد: آثاری که به جهان بیرونی ارتباط دارند باید برای شان تحقیق منظم و دقیق و مستند صورت بگیرد. اطلاعات و داده های بیرونی و استمرای که نویسنده و محقق و پژوهش گر باید در آن مورد خود را قوی و غنی کنند تا بتوانند به رسوب داده های شان در ذهن مخاطب کمک کنند و باعث باورپذیری بیشتر اثرشان برای مخاطب شوند.

وی در پایان این گفتگو افزود: اهمیت پژوهش و مطالعه در تولید آثار سینمایی بسیار مهم و ضروری است اما تا این ضرورت توسط مدیران فرهنگی جدی گرفته نشود ما همچون گذشته با انبوهی از فیلم های بی محتوا و نازل روبرو خواهیم بود که هیچ دستاوردی برای عرصه فرهنگی و هنری کشور محسوب نمی شوند و حتی ضرر معنوی جبران ناپذیری را برای فرهنگ و هنر کشور در پی دارند.